Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego
Światowe Dzień Zdrowia Psychicznego świętujemy od 1992 roku. Od tego czasu problemy psychiczne dzieci i młodzieży ulegają ciągłemu nasileniu i przyjmują nowe oblicze.
Ciągle jednak najważniejszym i decydującym aspektem zdrowego rozwoju psychicznego najmłodszych jest rodzina. To, sami dbamy o nasze zdrowie, zachowanie naszych dzieci. To, ile poświęcamy im czasu, ciepła i jak uczymy samodzielności, ma wpływ na ich funkcjonowanie w szkole i szerszym społeczeństwie.
Dodatkowo, my sami uczy się życia w świecie internetu i mediów społecznościowych. Uzależnienie od telefonu, gier, porzucanie prawdziwych relacji dla tych „online”, staje się bolączką wielu młodych. Efekty cyfryzacji ujawniają się poprzez problemy z czytaniem, pisaniem, koncentracją uwagi, ale przede wszystkim poprzez obniżoną umiejętnością prawidłowego regulowania emocji.
Co my, rodzice i szkoła możemy zrobić, aby pomóc dzieciom i młodzieży?
- Uczmy dzieci alternatywnych form spędzania wolnego czasu. Bez ekranu.
- Sami starajmy się mieć czas na rozmowy, sport, wspólne gry i spacery.
- Wspierajmy ich zainteresowania i pasje.
- Uczmy ich jak rozmawiać, wyrażać emocje i dzielić się problemami.
- Jeśli pojawi się problem, nie chowajmy głowy w piasek, to czas by działać.
- Dbajmy o swoje zdrowie psychiczne i pokazujmy to dzieciom.
- Nie bójmy się pytać i szukać pomocy. Nie ma rodzin idealnych.
CO TO JEST ZDROWIE PSYCHICZNE?
Zdrowie psychiczne jest nieodłącznym i ważnym aspektem zdrowia. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia: „Zdrowie psychiczne oznacza dobrostan, w którym jednostka uświadamia sobie własne możliwości, potrafi radzić sobie z normalnymi stresami życiowymi, może produktywnie pracować i jest w stanie wnieść wkład do swojej społeczności”.
Gdzie szukać pomocy?
Telefon zaufania dla dzieci 116 111
Telefon dla Rodziców i Nauczycieli 800 100 100
Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 121 212
W tym wyjątkowym tygodniu, wypróbuj jedno z naszych ćwiczeń uważności (mindfulness), które pomoże Ci zauważyć, jak często przeżywamy życie na autopilocie i zapominamy o tym co dla nas istotne.
