3. rocznica nadania naszej szkole imienia Tadeusza Gajcego

„(…) Nad Naszą Szkołą Patrona moc,

Tu moje Szklary i Jego dom…”

Fragment Hymnu Szkoły Podstawowej

im. Tadeusza Gajcego w Szklarach

Dzień 23 października mocno zagościł w murach naszej szkoły, gdzie spotykamy się z okazji trzeciej rocznicy nadania imienia Tadeusza Gajcego.

Czas biegnie nieubłagalnie, gdzie patron jest niemym świadkiem wszelkich działań. Jego popiersie przypomina nam o ważnej chwili. Możemy śmiało powiedzieć, że:

,,Tu jest Twoje miejsce, jesteś dla nas drogowskazem, wzorem do naśladowania’’.

Gajcy był poetą o bogatej i niespokojnej wyobraźni. W swoich wierszach dążył nie tyle do zobrazowania świata, który go otaczał ile do wyrażenia własnej prawdy wewnętrznej, moralnej: do rozrachunku z własną epoką, do dialogu z tradycją i potomnością.

Urodził się w Warszawie przy ulicy Smoczej w rodzinie drobnomieszczańskiej. Tak pisał o początkach swej twórczości : „Urodziłem się w roku, w którym zieleń była szczególnie zielona, a zapach wyjątkowo silny. Bakcyle poezji znalazły we mnie obiekt zadawalający, skoro niepokoją mnie do dziś dnia...”

Motto, które towarzyszy nam: ,, Poezja ma wychowywać, nie tylko bawić, urzekać, ma wychowywać”. Prezentując utwory, uczymy się, poznajemy historię, pielęgnujemy pamięć o niezwykłym człowieku.

Tadeusz Gajcy ,,Śpiew murów”(fragmenty)

"(…) Bluszczem głosów spod ruin i zgliszcz
pniemy się nocą na dachy i sen,
Tobie, Warszawo, w snach naszych śnisz,
nucąc wrześniami żałobny nasz tren."

Słuchaj tych głosów żałosnych żarliwie,
nim brzask poranny uciszy je w niebie
i nowe miasto w napiętej cięciwie
dni tryumfalnych na nowo pogrzebie.

Słuchaj tych głosów, bo po to szczęśliwie
ocalon został w tragicznej potrzebie,
byś chleb powszedni łamał sprawiedliwiej
i żył za tamtych i za siebie lepiej.
 

Jak nie kochać strzaskanych tych murów,
tego miasta, co nocą odpływa,
kiedy obie z greckiego marmuru -
i umarła Warszawa, i żywa.”

W czasie uroczystej akademii uczniowie klasy II przypomnieli ważne daty i fakty związane z wybuchem II wojny światowej oraz Powstania Warszawskiego. W wierszu „Dziś idę walczyć – Mamo” oddali emocje, losy, bohaterstwo i poświęcenie młodych walczących Polaków, takich jak Tadeusz Gajcy, którzy zginęli w czasie Powstania Warszawskiego.

Na zakończenie nasi mali artyści w strojach powstańców wykonali wzruszającą piosenkę „Godzina W” zespołu Małe TGD. Z dziecięcą energią i wrażliwością a zarazem z szacunkiem, opowiedzieli historię warszawiaków w sposób dostępny dla młodszego pokolenia.

Sama piosenka powstała w 2024 roku z  okazji 80. rocznicy Powstania Warszawskiego składając hołd tym, którzy stanęli do walki o wolność 1 sierpnia 1944 roku, o godzinie 17.00.

Nasza społeczność szkolna pokazała, ze nawet najmłodsi uczniowie potrafią pielęgnować pamięć o ważnych wydarzeniach historycznych i ideałach Patrona.

Ten wyjątkowy dzień uczciliśmy wierszem, piosenką, wspomnieniem, chwilą zadumy i refleksji  oddając w ten sposób szacunek Tadeuszowi Gajcemu, który nie tylko tworzył utwory, ale pięknie żył i umierał.

Pozostał symbolem młodego poety, który łączył wrażliwość literacką, osobistą głęboką odwagę moralną w służbie ojczyzny.

Jego  poezja nadal  inspiruje kolejne pokolenia, jest przypomnieniem tragizmu i heroizmu młodych ludzi w czasie II wojny światowej.